Na Końcu Świata stoją trzy domy, ale tylko w jednym z nich mieszka na stałe jedna osoba. Dwa pozostałe to kwatery letniskowe. Dalej rozciąga się już tylko przerywany wyrębami las. Osada „Koniec Świata” jest przysiółkiem wsi Głuszyna, która znajduje się w powiecie ostrzeszowskim w południowo-wschodniej Wielkopolsce. Zaczęto o niej mówić w 2012 roku z powodu apokalipsy zapowiadanej rzekomo przez kalendarz Majów. Od tamtej pory jest ona celem wycieczek turystów, którzy przyjeżdżają by zrobić sobie zdjęcie pod tablicą z nazwą miejscowości. Sama tablica nieraz ulegała kradzieży, a w grudniu 2021 roku polski oddział Netflixa postawił obok niej plastikową rzeźbę reklamującą swój parakatastroficzny film „Nie patrz w górę”.

Koniec Świata bywa więc traktowany jak anegdotyczna ciekawostka lub temat do snucia wyimaginowanych spekulacji o przyszłości, coraz mniej odległej. Postanowiliśmy jednak przyjrzeć się dokładniej rzeczywistemu miejscu, które istnieje niedaleko nas. Podczas podróży do Końca Świata dokumentowaliśmy najbliższą okolicę, wsłuchiwaliśmy się w dźwięki zakładów produkcyjnych rozsianych wokół osady, przerabiających drewno m.in. z okolicznych lasów na europalety, zbieraliśmy napotykane artefakty. Relacja z tej niewielkiej wsi na skraju Wielkopolski stała się dla nas metaforyczną opowieścią o współczesnych czasach.

Wystawa będzie mieć formę intermedialnej instalacji, w której skład wchodzić będą projekcje wideo, wielkoformatowe fotografie i obiekty.