Komentując wybrane lektury ostatnich lat, autorka zachęca czytelnika do pytań o miejsce poezji refleksyjnej w kulturze współczesnej. Przytacza mistrzowskie wersy Julii Hartwig i duchowe świadectwa Witka Różańskiego. Nie zapomina o młodszych poetach i ich „przepisie na wiersz”. Interesuje ją różnorodne widzenie świata oraz przemiany metaforycznego języka dokonujące się dzięki wyobraźni i wrażliwości autorów, zauważa ich krytyczne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość, niedosyt poznawania.

(ze skrzydełka)

Teresa Tomsia – poetka, eseistka, animatorka kultury; publikowała w „Arkuszu”, paryskiej „Kulturze”, „Toposie”, „Tyglu Kultury”, w albumie Homo homini res sacra wydanym na 40-lecie Centrum Dialogu w Paryżu (2016). Jej książki poetyckie ukazały się w tłumaczeniu na j. niemiecki i francuski: Wieczna rzeka – Der ewige Fluss (1996); Schöner – Piękniejsze –C’est plus beau (2000). Wydała prozę dokumentalizowaną o deportacjach z ziemi nowogródzkiej Dom utracony, dom ocalony (2009) i szkice literackie Z szarego notatnika (2015). Ostatnio ogłosiła tomiki wierszy: Gdyby to było proste (2015); Kobieta w kaplicy (2016). Mieszka w Poznaniu.

Autor okładki i koncepcji graficznej: Dorota Bojkowska