Pisane osobno to pierwsza książka krytycznoliteracka Pawła Mackiewicza. Taka książka może być zbiorem recenzji pisanych od 2003 r., a może być nowym ujęciem, które się przez te lata krytycznego terminowania kształtowało. Pisane osobno jest propozycją spojrzenia na nową polską poezję z ostatniej dekady, której bogactwem Paweł Mackiewicz się cieszy. Książki którymi się zajął, poeci o których pisał, którym w drodze przez kilka lat towarzyszył – układają się tutaj w nowy wzór. Są to fragmentaryści, przebierańcy i szydercy, poeci objęci tekstem, odkrywcy i podróżnicy, magowie i mitotwórcy, wreszcie kanceliści pamięci – tak ich nazywa.
Pyta krytyk w tej książce o przemiany tradycji, o zmiany znaczeń słów odpowiadające zmianom w świadomości, o nowe poetyckie narracje, o to jak ma się kosmos zorganizowanego utworu do wyrażanego przez ten utwór poczucia rozpadu całości. I o to, co dzieje się z rzeczywistością, gdy zostaje przekształcona w wiersz. To ważna, ciekawa książka, wyzwoliny krytyka.
Jacek Łukasiewicz o książce Pisane osobno.

Paweł Mackiewicz (ur. w 1980 r.), krytyk literacki, pracownik Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Przygotowuje do druku książkę W kraju pełnym tematów. Kazimierz Wyka jako krytyk poezji. Stale pisuje do „Nowych Książek”, „Odry”, „FA-artu”, „Kwartalnika Artystycznego”, „Kresów”. Mieszka we Wrocławiu i w Żmigrodzie.