Osoby spirytystyczne:
Małgorzata Zofia Kowalska – kierowniczka grantu badawczego Obszar ochronny Natura 2000 jako wielogatunkowa sieć zależności… (NCN 2021/43/D/HS3/02018) realizowanego na Pojezierzu Gnieźnieńskim. Zajmuje się relacjami człowieka ze środowiskiem naturalnym i społecznym wymiarem zmian klimatycznych i ekologicznych. Pracuje w Instytucie Antropologii i Etnologii UAM.
Agata Stanisz – antropolożka społeczna, etnografka, badaczka terenowa, fieldrekorderka, profesora uczelni w Instytucie Antropologii i Etnologii UAM. Odczuwa ogromny respekt wobec wody. Wychowała się w domu położonym nad górskim potokiem (Wrzosówką wypływającą z Czarnego Kotła w Karkonoszach). Świadkini powodzi w Kotlinie Jeleniogórskiej w 1997. Spacerowiczka po zamarzniętych rzekach. Prowadzi badania nad niespektakularnymi działaniami aktywistycznymi na rzecz ochrony wód śródlądowych w Wielkopolsce.
Małgorzata Owczarska – antropolożka kultury i etnografka. Pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka studiów doktoranckich w SNS PAN oraz stypendystka Fulbrighta na Uniwersytecie Hawajskim w Mānoa w Honolulu. Prowadziła badania na Pacyfiku, nad Bobrem, Biebrzą, Odrą i Wisłą. Zajmuje się błękitną humanistyką, etnografią Polinezji, aktywizmem ludów tubylczych i postkolonializmem. Obecnie prowadzi grant Narodowego Centrum Nauki pt. Doświadczenie nadmiaru, braku i zrównoważonej obecności wody. Studium w nurcie błękitnej antropologii oraz grupę laboratoryjną studentów Odra – życie, katastrofa, nadzieja. Zamieszkiwanie kryzysu ekologicznego.
Wanda Wasilewska – reportażystka, lektorka radiowa i filmowa, współautorka filmów dokumentalnych. Współpracuje z Uniwersytetem Adama Mickiewicza. Prowadzi zajęcia na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa. Laureatka kilkudziesięciu prestiżowych nagród, wspólnie z Marią Blimel i indywidualnie. Między innymi: dorocznych konkursów Polska i Świat, KRiTV, SDP, rozgłośni regionalnych PR, dwukrotne reprezentowanie polskiej radiofonii w konkursie Prix Europa, Grand Prix Festiwalu Premios Ondas (1999), Złotego Mikrofonu (2000), Nagrody Artystycznej Miasta Poznania (2001).
Hannah Wadle – dorastała wiosłując na Renie i ścigając się na śródlądowych akwenach wodnych w Niemczech. Badała kulturę żeglarską na jeziorach mazurskich w ramach swojej pracy doktorskiej, pływała na dziko w rzekach, wodospadach i zbiornikach wodnych północnej Anglii, gdzie mieszkała i pracowała przez dziewięć lat, i utrzymuje trwały romans z surfingiem na Atlantyku. Na co dzień pije wodę z kranu, Muszyniankę lekko gazowaną i Geroldsteiner Medium jako przysmak. Certyfikowana ratowniczka wodna i adiunktka w Instytucie Antropologii i Etnologii UAM.
Monika Wińczyk/monaW – artystka i aktywistka, działająca solo oraz w duetach (Monster Hurricane Wihajster i Mellin & Wińczyk). Obszarem jej działań jest empatia wobec wszelkich istot / zjawisk i ich emancypacja, szeroko pojmowana natura, której towarzyszy ból, brak samoakceptacji, konflikt pokoleniowy, niestabilność, tęsknota za adoracją i przemoc. Współkuratorka i inicjatorka Festiwalu Performance Dragon odBity – 8 bitów (2011 r.), Die Fenster – wychylenia sztuki: performance, dźwięk, ruch (2014 r.), Performance art jam session, MHW poleca oraz cyklu Monoformance. Uczestniczka festiwali Widma Malingradu, Cienka biała linia, Obserwatorium miejskie, Friv, Dni wykluczonych ciał, Nowa Siła Kuratorska, Sopot non-fiction, Queer festu, Festiwal Experyment, OPA w Kolonii Artystów w Gdańsku, Anima Mundi II, Pracowała przy Zaadoptuj kamizelkę i Galeria bez domu. Brała udział w spektaklach Ofelia_remix oraz Nomadka Teatru Amarey, współreżyserowała: Wina Pramatki, Stoję na brzegu rzeki, Stormy protest song, Re-wolta. Autorka scenariusza i reżyserka: mono czy stereo?, Tekkk-Ło spada na Ziemię. Ostatnio współpracowała z Rafałem Zapałą, kompozytorem Operki o mizofonii, oraz w projekcie Wszystkie końce świata z zespołem KakofoNIKT i Jackiem Hałasem. Tegoroczna laureatka stypendium twórczego Miasta Poznania.
* Mój mózg składa się w ok 80% z wody. Cała ja, 47 letnia istota – to ok. 65% wody. Niewielki niedobór tej magicznej cieczy powoduje zaburzenia pamięci, problemy z logicznym postrzeganiem świata, wydłużenie reagowania, skołowanie, napięcie, mentalne tsunami. Innymi słowy mówiąc, dochodzi do zjawiska nazywanego – odwodnieniem. Woda – jest zatem Boginką wszystkiego, tego co żywe i tego co martwe. Kiedy znika ciało, pozostają tylko trzeszczące kości, szkielet nicości.
Yuliia Andriichuk – ilustratorka, zwolenniczka fotografii analogowej, doktorantka w Instytucie Antropologii i Etnologii UAM. Jej zainteresowania badawcze skupiają się głównie na różnych sposobach, w jakie żywność opisuje i wyjaśnia różne procesy społeczne i kulturowe, oraz na artystycznych metodach badawczych. W ramach doktoratu Yuliia bada, w jaki sposób jedzenie i praca z jedzeniem może prowadzić do wzmocnienia pozycji kobiet. Celem Yulii jest zaangażowanie grup badawczych w wytwarzanie wiedzy o sobie za pomocą metod artystycznych i tworzenie form wiedzy dostępnych dla szerszego grona odbiorców.
Olena Martynchuk – antropolożka kulturowa i niezależna kuratorka. Skończyła Narodową Akademię Sztuk Pięknych we Lwowie (Ukraina). Studiowała Kuratorstwo i Teorie sztuki na Uniwersytecie im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Absolwentka studiów magisterskich z Etnologii i Antropologii kulturowej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obecnie doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oraz Stowarzyszenia badaczek i badaczy After silence we Lwowie (Ukraina). Pracuje na pograniczu sztuki i badań antropologicznych. Interesuje się etnografią eksperymentalną, antropologią zmysłów, filmem dokumentalnym, fotografią wernakularną, antropologią rzeczy, nowym materializmem, oddolną kulturą wizualną w przestrzeniach miejskich, sztuką współczesną.
Rejestracja seansów:
Agata Stanisz, Olena Martynchuk, Hubert Wińczyk
Hubert Wińczyk – artysta dźwiękowy, performer, kompozytor muzyki i udźwiękowienia dla teatru, filmu i słuchowisk. Absolwent intermediów na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, studiował także filozofię i kulturoznawstwo (UMK, UAM). Prezes Da Winczyx Foundation. Współzałożyciel Fundacji Fonorama powstałej by tworzyć i promować słuchowiska jako szeroko pojęte zjawiska audialne. Współpracując z wieloma instytucjami kultury od 2009 roku prowadzi warsztaty dla dzieci i dorosłych otwartych na eksplorację, na temat aktywnego słuchania otoczenia, nagrań terenowych i ekologii dźwiękowej. Gra w zespołach kakofoNIKT, Das Zastawa Trio, Revue svazu českých architektů, Nova Reperta. Jest autorem muzyki i udźwiękowienia kilkudziesięciu spektakli teatralnych, jak i słuchowisk, filmów animowanych. W pracy z dźwiękiem wykorzystuje nagrania terenowe, głos, zabawki, odpady, elektronikę, zjawiska rezonansu, skrajnie niskie i skrajnie wysokie częstotliwości, narracyjne manipulacje skojarzeniami. Gdy występuje na żywo czy tworzy instalacje dźwiękowe istotną rolę pełnią dla niego przestrzeń, oddech, ruch, nietrwałość i zmienność bytu. Tematy społeczne, ekologiczne czy futurystyczne często pojawiają się w jego działaniach zwłaszcza, w pracy z innymi, natomiast, w pracy solo jest to metafizyczny namysł nad rzeczywistością i zjawiskami w skali makro.
Współpraca:
Mikołaj Smykowski – antropolog kulturowy, etnograf, grzybiarz. Interesuje się współczesnymi nurtami humanistyki w badaniu relacji między człowiekiem i innymi gatunkami, antropologią środowiskową i biodeterioracją dziedzictwa. Przez lata prowadził badania koncentrujące się wokół środowiskowej historii Zagłady, obecnie pracuje w kilku projektach z zakresu etnografii i archeologii terenów leśnych, szczególnie w kontekście II Wojny Światowej. Kiedy nie spędza czasu w lesie, pracuje w Instytucie Antropologii i Etnologii UAM.
Matronaty: Instytut Antropologii i Etnologii UAM w Poznaniu, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze o/Poznań, Antropofon
Projekt prezentowany w ramach Nurtu Regionalnego 7. Wielkopolskiego Festiwalu Fotografii im. I. Zjeżdżałki „Wobec wody”.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego oraz ze środków Samorządu Województwa Wielkopolskiego.
