Jerzy Ficowski (1924-2006 ) zadebiutował tomem wierszy Ołowiani żołnierze (1948), po którym ukazało si ę około dwudziestu dalszych, m.in. Moje strony świata (1957), Makowskie bajki (1959), Amulety i definicje (1960), Pismo obrazkowe (1962), Ptak poza ptakiem (1969), Odczytanie popiołów (1979), Gryps (1979), Errata (1981), Śmierć jednorożca (1981), Inicjał (1994), Zawczas z poniewczasem (2004), Pantareja (2006). Opublikował wiele zbiorów wierszy dla dzieci, kilka zróżnicowanych gatunkowo książek prozatorskich, m.in. Czekanie na sen psa (1970) i Bajędy z augustowskich lasów (1998). Zajmował się m.in. Brunonem Schulzem i Witoldem Wojtkiewiczem, polskimi Cyganami i polskimi Żydami, a każde z tych zainteresowań przyniosło bogaty plon książkowy – eseistyczny i przekładowy. Przekładał rosyjskie wiersze Leśmiana, wiersze Lorki, Papuszy i ludową poezję rumuńską. Jego najważniejsze tłumaczenia poetyckie przynosi tom Mistrz Manole i inne przekłady (2004). Był laureatem wielu nagród. W 1999 roku Fundacja Pogranicze w Sejnach przyznała mu tytuł Człowiek Pogranicza.